سرمایه‌گذاری مشترک یا Co-investment به معنای مشارکت دو یا چند سرمایه‌گذار در یک پروژه یا شرکت است. در این نوع سرمایه‌گذاری، سرمایه‌گذاران منابع مالی خود را با هم ترکیب می‌کنند تا به اهداف مشترکی دست یابند. این مدل سرمایه‌گذاری، در سال‌های اخیر به دلیل مزایای متعددی که دارد، بسیار مورد توجه قرار گرفته است.

چرا سرمایه‌گذاری مشترک؟

• تقسیم ریسک: با تقسیم سرمایه‌گذاری اولیه بین چندین سرمایه‌گذار، ریسک هر یک کاهش می‌یابد.
• افزایش قدرت چانه‌زنی: گروهی از سرمایه‌گذاران، قدرت چانه‌زنی بیشتری در مقابل شرکت‌هایی که قصد سرمایه‌گذاری در آن‌ها وجود دارد، خواهند داشت.
• دسترسی به تخصص‌های مختلف: هر سرمایه‌گذار ممکن است تخصص خاصی داشته باشد. در نتیجه، این تخصص‌ها در کنار هم قرار گرفته و به موفقیت پروژه کمک می‌کنند.
• شبکه‌سازی: سرمایه‌گذاران می‌توانند از طریق سرمایه‌گذاری مشترک، شبکه ارتباطی خود را گسترش دهند و به فرصت‌های سرمایه‌گذاری جدید دست یابند.
• انواع سرمایه‌گذاری مشترک:
  • سرمایه‌گذاری مشترک مستقیم: در این نوع سرمایه‌گذاری، سرمایه‌گذاران به طور مستقیم در یک شرکت یا پروژه سرمایه‌گذاری می‌کنند.
  • سرمایه‌گذاری مشترک از طریق صندوق‌های سرمایه‌گذاری: در این نوع سرمایه‌گذاری، سرمایه‌گذاران از طریق صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک، در پروژه‌های مختلف سرمایه‌گذاری می‌کنند.
  • سرمایه‌گذاری مشترک با شرکت‌های بزرگ: شرکت‌های بزرگ ممکن است برای سرمایه‌گذاری در پروژه‌های کوچک‌تر، با سرمایه‌گذاران دیگر همکاری کنند.
  • مزایای سرمایه‌گذاری مشترک برای کسب و کارها:
  • دسترسی به منابع مالی بیشتر: شرکت‌ها می‌توانند با جذب سرمایه‌گذاران مختلف، به منابع مالی بیشتری دست یابند.
  • کسب دانش و تخصص: سرمایه‌گذاران معمولاً دانش و تخصص بالایی در حوزه‌های مختلف دارند که می‌توانند به رشد شرکت کمک کنند.
  • گسترش شبکه ارتباطی: سرمایه‌گذاران می‌توانند شرکت را به شبکه‌های ارتباطی خود معرفی کنند.
  • 
    
• 
• 
  
• 
  
  • مقایسه سرمایه‌گذاری مشترک با سایر روش‌های سرمایه‌گذاری
  • سرمایه‌گذاری انفرادی: در این روش، یک سرمایه‌گذار به تنهایی در یک پروژه یا شرکت سرمایه‌گذاری می‌کند. این روش کنترل بیشتری به سرمایه‌گذار می‌دهد، اما ریسک آن نیز بالاتر است.
  • سرمایه‌گذاری خطرپذیر (Venture Capital): در این روش، شرکت‌های سرمایه‌گذاری خطرپذیر در شرکت‌های نوپا سرمایه‌گذاری می‌کنند. این روش برای شرکت‌های در حال رشد مناسب است، اما معمولاً با شرایط سخت‌گیرانه همراه است.
  • سرمایه‌گذاری خصوصی (Private Equity): در این روش، شرکت‌های سرمایه‌گذاری خصوصی در شرکت‌های بزرگ و بالغ سرمایه‌گذاری می‌کنند. این روش برای شرکت‌هایی که نیاز به بازسازی یا توسعه دارند مناسب است.
  • در مطالب بعدی به بررسی سرمایه گذاری خطر پذیر خواهیم پرداخت.با ما همراه باشید